Με μεγάλη επιτυχία έγινε την 20/10/2019 στα Ιωάννινα η παρουσίαση του βιβλίου του Αντ. Φούσα «Βόρειος Ήπειρος, Το δάκρυ του Ελληνισμού». Παρέστη πλήθος κόσμου και όλοι οι κατωτέρω ομιλητές αναφέρθηκαν με τα πλέον κολακευτικά λόγια, τόσο για το βιβλίο, όσο και για το συγγραφέα, ενώ αναφέρθηκαν και στη σημερινή επικαιρότητα των εθνικών θεμάτων της χώρας μας.

Οι ομιλητές μίλησαν κατά τη σειρά της πρόσκλησης, η οποία είχε ως εξής:

 

– Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής, πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και πρώην Υπουργός Εξωτερικών

– Θεόδωρος Ρουσόπουλος, Καθηγητής Ευρωπαϊκού Παν/μίου Κύπρου, βουλευτής, πρώην Υπουργός

– Άγγελος Συρίγος, Αν.Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτής

– Γεώργιος Ανδρειωμένος, Καθηγητής, εισηγητής στην Επιτροπή, που βράβευσε το βιβλίο

– Στέφανος Φούσας, Επ. Καθηγητής, πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρίας

 

Παρέμβαση έκαναν οι Βορειοηπειρώτες

– Νικόλαος Υφαντής, Φιλόλογος, Πρόεδρος του Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Μελετών

– Ευάγγελος Παπαχρήστος, Εκπαιδευτικός στη Β. Ήπειρο, ένας από τους πέντε της

«Δίκης των Στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ» στα Τίρανα το 1994

 

Παρέστησαν πολλοί βουλευτές, πρώην Υπουργοί των Ελληνικών και Αλβανικών Κυβερνήσεων (Βορειοηπειρώτες), ο Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Ιωαννίνων, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Ελισάφ, ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου κ. Κακίσης, ο συγγραφέας κ. Γκατζογιάννης και πολλές άλλες τοπικές προσωπικότητες.

Την εκδήλωση έκλεισε ο κ. Αντ. Φούσας, ο οποίος, κατά την ευχαριστήρια ομιλία του, ανέφερε τα εξής:

«- Σεβασμιότατε Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης,

– Πανοσιολογιότατε εκπρόσωπε του Μητροπολίτη Ιωαννίνων  κ.κ. Μάξιμου

– Κύριοι νυν και πρώην Βουλευτές,

– Κύριοι πρώην Υπουργοί (Ελλάδος και Αλβανίας),

– Κύριε Περιφερειάρχα,

– Κύριε Δήμαρχε της ιστορικής πόλης των Ιωαννίνων,

– Κύριοι Δήμαρχοι των άλλων Δήμων,

– Κύριοι πρώην Δήμαρχοι,

– Κύριοι Καθηγητές Παν/μίου

– Κύριε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο

– Κύριε Πρόεδρε της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής

– Αγαπητοί μου Βορειοηπειρώτες,

– Κυρίες και Κύριοι,

 – Σας ευχαριστώ όλους για την εδώ παρουσία σας, η οποία αποτελεί για μένα, και για τους Βορειοηπειρώτες, υψίστη και συγκινητική τιμή.

Πρέπει, όμως, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα, και από τα βάθη της καρδιάς μου, τους διακεκριμένους ομιλητές:

1. Τον Καθηγητή κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, πρώην Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και πρώην Υπουργό των Εξωτερικών. Οφείλω, με την ευκαιρία, να τον ευχαριστήσω, και εκ της θέσεως αυτής, διότι, ως Υπουργός Πολιτισμού, με βοήθησε οικονομικά, για να στήσω στο Παρακάλαμο Πωγωνίου Ιωαννίνων το άγαλμα του Παύλου Μελά, του οποίου η απώτερη καταγωγή ήταν από την Παιδονιά της Ρεπετίστας, πρώην ιστορικής Πογδόριανης.
2. Τον πρώην Υπουργό κ.Θεόδωρο Ρουσόπουλο, γνωστό και διακεκριμένο δημοσιογράφο και Καθηγητή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και βουλευτή στη Β΄ Περιφέρεια Αθηνών.
3. Τον πολύ γνωστό και διακεκριμένο Καθηγητή κ.Άγγελο Συρίγο, που δεν μπόρεσε να είναι κοντά μας, αλλά έστειλε σχετικό κείμενό του και αναγνώστηκε.
4. Τον αδελφό μου ιατρό κ. Στέφανο Φούσα, πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, που σας είπε, πώς ο ίδιος έζησε και όλη η πατρική μας οικογένεια, τους αγώνες μου και τις προσπάθειές μου για τους Βορειοηπειρώτες και τα δικαιώματά τους.
5. Τον Πρόεδρο του Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Μελετών Καθηγητή εκ Βορείου Ηπείρου κ. Νικόλαο Υφαντή, συνεχίζοντας, μαζί με όλους τους συνεργάτες του, το έργο του μεγάλου αγωνιστή Ξενοφώντα Κουντούρη.
6. Τον κ. Βαγγέλη Παπαχρήστο, εκπαιδευτικό από τους Αγίους Σαράντα της Β. Ηπείρου, που ήταν ένα από τα πέντε στελέχη της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» της γνωστής δίκης των Τιράνων το 1994.
7. Πολλές ευχαριστίες οφείλω στη δημοσιογράφο, βουλευτή της Ν.Δ. στη Β΄ Αθηνών και πρώην Υπουργό κ.Σοφία Βούλτεψη, που με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία συντόνισε τη σημερινή συζήτησή μας.
8. Πολλές ευχαριστίες οφείλω προς τον Εκδοτικό Οίκο «ΣΙΔΕΡΗ», που είναι από τους αρχαιότερους και ιστορικότερους εκδοτικούς οίκους στη χώρα μας. Ευχαριστώ δε ειδικότερα τον κ. Ανδρέα Σιδέρη, για τα σημερινά φιλόφρονα λόγια του, για το πρόσωπό μου και για το βιβλίο μου.
9. Τέλος, ευχαριστώ θερμά όλους σας και από τα βάθη της καρδιάς μου, για τη μεγαλειώδη σήμερα παρουσία σας. Μία συμμετοχή που με συγκινεί και μου δίνει δύναμη για συνέχιση του αγώνα μου για τη Β. Ήπειρο και για τους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες.

———–.————

 Κυρίες και Κύριοι,

 Πρέπει να Σας δώσω μία ειλικρινή και από καρδιάς εξήγηση, γιατί πήρα την  απόφαση, εδώ και 10 περίπου χρόνια, να επιχειρήσω να συγγράψω το βιβλίο αυτό, το οποίο αναφέρεται βασικά σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τα Βαλκάνια, για την Αλβανία και για τους Βορειοηπειρώτες. Συγκεκριμένα για τα έτη 1985 – 1997, που κατά την περίοδο αυτή είχαμε εκεί συνταρακτικά γεγονότα, όπως:

• Το θάνατο του Ενβέρ Χότζα (1985)
• Την πτώση του Κομμουνιστικού καθεστώτος και στην Αλβανία (1990 – 1991).
• Τη δίκη των πέντε στελεχών της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» στα Τίρανα το έτος 1994.
• Τις Παρατράπεζες στην Αλβανία το έτος 1997

Κατά την περίοδο αυτή, έζησα από πολύ κοντά, και από θέσεις ιδιαίτερης ευθύνης, είτε ως μέλος των τότε Ελληνικών Κυβερνήσεων 1989 – 1990, είτε μετά ως βουλευτής, τα πολύ σοβαρά αυτά γεγονότα στα Βαλκάνια και στην γείτονα χώρα, τα οποία είχαν άμεση σχέση με το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, και με τ’ ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Για τους λόγους αυτούς χαρακτηρίζω το βιβλίο μου αυτό, ως «βιωματικό».

———.———

Εκτός από τα παραπάνω, θεώρησα υποχρέωσή μου, ν’ ασχοληθώ στο βιβλίο μου αυτό και με άλλα απολύτως συναφή και σχέση έχοντα θέματα με το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, όπως π.χ.:

• Με το πώς και γιατί δημιουργήθηκε το Αλβανικό Κράτος το 1913 και πώς και γιατί παραχωρήθηκε η ελληνικότατη περιοχή της Β. Ηπείρου στην Αλβανία (1914).
• Με την ηπειρωτική καταγωγή του Σκεντέρμπεη (Γεωργίου Καστριώτη), που για 25 ολόκληρα χρόνια δεν ηττήθηκε ποτέ από τους Τούρκους στα Βαλκάνια. Ο Γεώργιος Καστριώτης, πράγματι, έδρασε τότε (1405-1468) κυρίως στην περιοχή της Ιλυρίας και με έδρα την Κρόϊα, αλλά ο ίδιος σε επιστολή του προς τον πρίγκηπα του Τάραντου, υπερηφανεύεται, διότι έχει ηπειρωτική καταγωγή και διότι είναι απόγονος του Πύρρου.
• Με την ιστορική και μαρτυρική δίκη των πέντε στελεχών της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» στα Τίρανα το έτος 1994 και με την, με πρωτοβουλία μου ως βουλευτού στην Ελληνική Βουλή, συγκρότηση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, για την παρακολούθηση της δίκης αυτής και για τη στήριξη των δοκιμαζόμενων και τότε Βορειοηπειρωτών.
• Με το ανύπαρκτο για τη χώρα μας θέμα των Αλβανοτσάμηδων. Θεώρησα απολύτως αναγκαία τη διάκριση των εν λόγω Αλβανοτσάμηδων ή κατ΄ άλλους των Τουρκοτσάμηδων, που δεν ξεπερνούν συνολικά τις 20.000 – 22.000, από τους γηγενείς Θεσπρωτούς, που κατοικούν πάντοτε και σήμερα πέριξ του Θύαμη ποταμού (σημερινού Καλαμά).
• Δημοσιεύονται, ίσως για πρώτη φορά, τα πρακτικά της πρώτης απόφασης (υπ΄ αριθμ. 344/27-5-1946) στα Ιωάννινα, από το ειδικό τότε Δικαστήριο, το οποίο συγκροτήθηκε με απόφαση των νικητριών συμμαχικών δυνάμεων. Στο Δικαστήριο αυτό οδηγήθηκαν πολλές εκατοντάδες Αλβανοτσάμηδες, ως συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών, τόσο κατά την επίθεσή τους κατά της Ελλάδος, όσο και κατά τη διάρκεια της Ιταλογερμανικής Κατοχής.
• Επίσης, το βιβλίο ασχολείται και με το θέμα, που εμφανίστηκε τελευταίως, του Νεοοθωμανισμού των Τούρκων στα Βαλκάνια, που είναι ένα τεράστιο και επίκαιρο ζήτημα, και έχει άμεση επίδραση και σχέση ασφαλώς και με το Βορειοηπειρωτικό Θέμα.

———-.———-

Με το βιβλίο μου αυτό, εκτός των άλλων, επιχειρώ ν΄ αποκαταστήσω και ν΄ αποσαφηνίσω μερικές σκοπίμως χρησιμοποιούμενες από πολλούς αναλήθειες, που είναι πολύ μειωτικές και ανεπίτρεπτες για τους υπερήφανους Βορειοηπειρώτες, που τόσα πρόσφεραν στο Έθνος μας (Εθνικοί Ευεργέτες κ.λ.π.) και ενδεικτικά αναφέρω:

α) Υποστηρίζουν πολλοί, ότι δήθεν το 1990, που έπεσε το κομμουνιστικό καθεστώς στην Αλβανία, ο Αντ. Σαμαράς, ως Υπουργός τότε των Εξωτερικών της Ελλάδος και οι Κυβερνήσεις Τζαννετάκη, Γρίβα, Ζολώτα και Μητσοτάκη, δήθεν άνοιξαν τα σύνορα και ήλθαν στη χώρα μας πολλοί Αλβανοί και μάλιστα πολλοί εξ αυτών εγκληματίες.

Όπως εκτενώς υποστηρίζω, εξηγώ και αποδεικνύουν στο βιβλίο μου και πρέπει ιδιαίτερα να τονισθεί αυτό, η Ελλάδα δεν είχε ποτέ κλειστά τα σύνορα της και επομένως, και ποτέ δεν τα άνοιξε, όπως και το 1990. Αντιθέτως, ο Ενβέρ Χότζα είχε επί 45 ολόκληρα χρόνια κλειστά τα σύνορα από την πλευρά της Αλβανίας  και μάλιστα με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και αυτά έπεσαν το 1990 – 1991 από την πλευρά της γείτονος και ήλθαν, πράγματι, τότε πολλοί Αλβανοί στη χώρα μας.

β) Υποστηρίζουν, επίσης, μερικοί και ιδίως Αλβανοί, ότι δήθεν τα έτη 1945 – 1946, ο Ναπολέων Ζέρβας εκδίωξε τους Αλβανοτσάμηδες από τη Θεσπρωτία στην Αλβανία και ότι δήθεν έκανε εθνοκάθαρση. Εξηγώ στο βιβλίο μου, ότι αυτό δεν είναι αληθές. Η αλήθεια είναι, ότι οι Αλβανοτσάμηδες, πράγματι, συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατακτητές κατά την περίοδο της εισβολής και της 4χρονης κατοχής, και έκαναν στη Θεσπρωτία τρομερά εγκλήματα. Όταν δε αυτοί πληροφορήθηκαν, ότι οι νικήτριες Συμμαχικές Δυνάμεις, όπως και η χώρα μας, αποφάσισαν να συγκροτήσουν Ειδικά Ποινικά Δικαστήρια, όπως βεβαίως και στα Ιωάννινα, έφυγαν αμέσως ομαδικά για την Αλβανία, για ν’ αποφύγουν τα Δικαστήρια αυτά και την καταδίκη τους.

γ) Ισχυρίζονται πολλοί, και ιδίως οι Αλβανοί, ότι δήθεν οι Αρβανίτες και η Αλβανοί είναι το ίδιο πράγμα και ότι επομένως, στην Ελλάδα υπάρχει και σήμερα αλβανική μειονότητα και, ασφαλώς, δεν εννοούν τους εδώ Αλβανούς σημερινούς οικονομικούς μετανάστες.

Στο βιβλίο μου, όμως αποδεικνύω αυτό, που είναι απολύτως αληθές, ότι δηλ. οι Αρβανίτες είναι από τους καλύτερους Έλληνες και φλογεροί πατριώτες και αγωνιστές και ότι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους Αλβανούς, και ότι στη χώρα μας δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία απολύτως αλβανική μειονότητα.

Τολμούν ακόμη να υποστηρίζουν αυθαιρέτως, ότι δήθεν οι Σουλιώτες, και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ή και μετέπειτα  ο Παύλος Κουντουριώτης και πολλοί άλλοι, ότι δήθεν ήταν Αλβανοί. Πρόκειται για μέγιστο ψέμα και η αλήθεια είναι ότι ήταν Αρβανίτες και ότι οι Αρβανίτες είναι από τους καλύτερους και πραγματικούς Έλληνες. Το όνομά τους δε Αρβανίτες προέρχεται από την περιοχή Άρβανο, όπου πήγαν και κατοικούσαν κατά τον 11^ο και 12^ο αιώνα εκεί Έλληνες και οι περισσότεροι Ηπειρώτες, που η περιοχή αυτή είναι μεταξύ του Αργυροκάστρου και των Τιράνων, και δεν έχει καμία σχέση με τη λέξη Αλβανία.

———–.————

Κυρίες και κύριοι,

α) Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο ακριτικό χωριό Ρεπετίστα του Δήμου Πωγωνίου Ιωαννίνων και καθημερινή τότε συζήτησή μας με τους μεγαλύτερους ήταν τα πολλά προβλήματα των Βορειοηπειρωτών στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία γενικότερα.

β) Φοίτησα στο ιστορικό Γυμνάσιο της επιμεθόριας Πωγωνιανής Ιωαννίνων, όπου και εκεί καθημερινή μας συζήτηση ήταν τα τεράστια προβλήματα των Βορειοηπειρωτών.

γ) Υπηρέτησα ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός κατά τη δεκαετία 1960-1970 στα ακριτικά φυλάκια του Πωγωνίου και της Κόνιτσας και πολύ συχνά ερχόντουσαν στα φυλάκιο μας φυγάδες Βορειοηπειρώτες και μας έλεγαν τα πολλά βάσανά τους στη Β. Ήπειρο.

δ) Αργότερα υπήρξα συνεργάτης του αοίδημου εθνεγέρτη Μητροπολίτη Σεβαστιανού για το εθνικό αυτό θέμα.

ε) Ως δικηγόρος, υποστήριξα τα παιδιά της ΣΦΕΒΑ, τα οποία αδίκως τότε οδηγούντο εδώ στη χώρας μας στα δικαστήρια για δήθεν ποινικά αδικήματα.

στ) Ως υπουργός τα έτη 1989 – 1990 συμμετείχα σε όλες τις διαδικασίες υποδοχής και στήριξης των Βορειοηπειρωτών, που ερχόντουσαν στη μητέρα Πατρίδα. Τότε ιδρύθηκε και το Ίδρυμα Παλινοστούντων με την τεράστια προσφορά του και για τους Βορειοηπειρώτες.

ζ) Ως βουλευτής έφερα πολλές φορές το θέμα των Βορειοηπειρωτών προς συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων.

η) Διετέλεσα, για πολλά χρόνια στη Βουλή των Ελλήνων Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοαλβανικής Φιλίας με πλούσιο έργο.

ι) Επισκέφθηκα πολλές φορές τη Β. Ήπειρο και συζήτησα με τις εκάστοτε ηγεσίες της «Ομόνοιας» και τους απλούς εκεί ανθρώπους για τα πολλά προβλήματα των εκεί διαβιούντων Βορειοηπειρωτών.

ια) Εισηγήθηκα, ως βουλευτής, προς τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, την επίλυση πολλών προβλημάτων των Βορειοηπειρωτών, με σπουδαιότερο, τη χορήγηση σ΄ αυτούς της ελληνικής ιθαγένειας, που έγινε επί Κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και αρμόδιο Υπουργό το σημερινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

Έτσι, οι καλύτεροι Έλληνες και με τεράστια προσφορά στο έθνος μας, που, δυστυχώς, βρίσκονται εκτός του ελλαδικού χώρου, έγιναν και τυπικά Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες.

————.————

Όλα αυτά τα βιωματικά γεγονότα, με πότισαν με την βορειοηπειρωτική ιδέα και με έκαναν να επιχειρήσω να γράψω το βιβλίο αυτό. Ένα βιβλίο, όπως προανέφερα, κυρίως βιωματικό, που καταγράφει τους αγώνες και τα βάσανα των Βορειοηπειρωτών, όπως και τη μεγάλη αδικία παραχώρησης το 1914 της Β. Ηπείρου στην Αλβανία. Εμείς σεβόμαστε τα σημερινά σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας και όλων των Βαλκανίων και ασφαλώς δεν έχουμε αλυτρωτικές διαθέσεις και βλέψεις. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να μας απαγορεύσει, να πιστεύουμε, ότι το 1914 έγινε ένα μεγάλο εθνικό έγκλημα και μία μεγάλη αδικία.

Ο τίτλος του βιβλίου αυτού αποδίδει, αφενός μεν αυτό που πιστεύω για το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, δηλ. τον πόνο, το δάκρυ, και τους πολλούς αγώνες του, αφετέρου δε τον μεγάλο πολιτισμό και την τεράστια προσφορά των Βορειοηπειρωτών στο Ελληνικό Έθνος.

Αποδίδει, όμως, και το χρέος της μητέρας Πατρίδας για τον πολυβασανισμένο και εθνικά αδικηθέντα αυτό ελληνισμό.

Έναν ελληνισμό υπερήφανο, που έχει προσφέρει πολλά και μπορεί και σήμερα να προσφέρει περισσότερα, και ιδίως και ως γέφυρα φιλίας μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, πολύ δε περισσότερο, όταν η Αλβανία θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λυπούμαι δε για τα τελευταία γεγονότα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την ένταξη και της Αλβανίας σ’ αυτή. Θέλω, όμως, να πιστεύω, ότι θα υπάρξουν ωριμότερες σκέψεις στο μέλλον και ότι η Αλβανία θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας, που πρωτίστως θα είναι προς το συμφέρον των Βορειοηπειρωτών.

Αυτό είναι το βιβλίο, που τόλμησα να γράψω, χωρίς να διεκδικώ την ιδιότητα του συγγραφέα. Υπογραμμίζω, όμως, τη μεγάλη μου αγάπη προς τους Βορειοηπειρώτες και τη σταθερή διάθεσή μου για στήριξή τους και πολύ περισσότερο για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι μόνο θα επιλυθούν όλα τα προβλήματά τους και θα είναι και αυτοί, όπως όλοι οι Έλληνες, ευρωπαίοι πολίτες στον τόπο τους. Αυτή είναι και η πρότασή μου, υπό τα σημερινά δεδομένα, για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Το ότι το βιβλίο μου αυτό πριν από λίγους μήνες βραβεύτηκε, ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς, είναι ασφαλώς για μένα ιδιαίτερη τιμή, αλλά υπογραμμίζει και το χρέος μου για συνέχιση του αγώνα μου για την ηρωική, πολύκλαυστη και πολυδακρυσμένη Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Β. Ηπείρου. Θα ήθελα, όμως, αυτό το βραβείο, να το μοιρασθώ με τους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες.

Σας ευχαριστώ πολύ».